ساخت این دستگاه به سرپرستی یک گروه بین‌رشته‌ای از پژوهشگران دانشگاه واشینگتن انجام شده است. مهندسی بافت سه‌بعدی که به‌تازگی پیشرفت‌های مهمی را از نظر سرعت و دقت تجربه کرده است، به پژوهشگران زیست‌پزشکی کمک می‌کند درمان‌هایی را برای برخی بیماری‌ها طراحی و آزمایش کنند.

یکی از اهداف مهندسی بافت، ایجاد محیط‌های آزمایشگاهی است که زیستگاه‌های طبیعی سلول‌ها را بازآفرینی می‌کنند. معلق‌ کردن سلول‌ها در ژل یکی از روش‌های رایج در مدل‌سازی کشت بافت قلب، ریه، پوست و بافت‌های اسکلتی‌عضلانی است. این روش برای سلول‌ها شرایطی را فراهم می‌کند تا طوری رفتار کنند که انگار داخل بدن هستند؛ اما مطالعه هم‌زمان چند نوع بافت‌ را تسهیل نکرده است.

کنترل دقیق‌تر ترکیب و آرایش فضایی بافت‌ها با استفاده از دستگاه یاد شده، برای دانشمندان امکان مدل‌سازی بیماری‌های پیچیده مانند اختلالات عصبی‌عضلانی را فراهم می‌کند. دانشمندان با انتشار مقاله‌ای در مجله علوم پیشرفته (Advanced Science) با بیان جزئیات مشخص کرده‌اند که چگونه این دستگاه جدید با ایجاد مناطق متمایز در یک بافت معلق، این امکان را برای آن‌ها فراهم می‌کند تا چگونگی واکنش سلول‌ها را به محرک‌های مکانیکی و فیزیکی، بررسی کنند.

این دستگاه که با چاپگر سه‌بعدی ساخته شده، استامپ/ STOMP نامیده می‌شود که سرواژه Suspended Tissue Open Microfluidic Patterning (الگوی میکروسیالی باز بافت معلق) است. این دستگاه که به اندازه نوک انگشت است، فرصت‌های جدیدی را برای پژوهش‌های مهندسی بافت و پیام‌رسانی سلولی باز می‌کند. 
منبع: خبرگزاری ایرنا